کاربرد مدل سینرژی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری ویژه کارشناسی ارشد و بیماران مبتلا به اختلالات قلب و عروق

مقدمه: یکی از راه های اصلاح آموزش طراحی دوره های آموزش بالینی با استفاده از الگوهای یادگیری پیشرفته و استفاده از مشارکت برنامه ریزی شده متغیرهای حیطه قلمرو بالینی است. نقش پرستاران و اعضای هیأت علمی دانشکده پزشکی و پرستاری در ارتقای حرفه ای و توسعه فردی دانشجویان پرستاری اساسی است. با استفاده از مدل سینرژی در این تحقیق خصوصیات بیمار با خصوصیات پرستاران تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفت. روش ها: این مطالعه یک مطالعه اقدام پژوهی (action research) است. مدل سینرژی جهت 12 نفر ازدانشجویان ارشد ویژه ترم 2 پرستاری که نمونه پژوهشی را تشکیل می دادند، اجرا شد و نمونه گیری به روش آسان انجام گردید. زمان اجرای آن در نیمسال دوم سال های تحصیلی 88-1387 و 89-1388 بوده و محل اجرای آن در بخش های مراقبت ویژه قلب بیمارستان های نور و بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب و جراحی قلب بیمارستان شهید چمران دانشگاه علوم پژشکی اصفهان بوده است. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه تعیین خصوصیات پرستاران وبیماران وتعیین سطح بندی این خصوصیات با استفاده از پرسشنامه تعیین خصوصیات پرستاران و بیماران در مدل سینرژی است که از روایی و پایایی برخوردار است . مبنای قضاوت در این مطالعه میانگین کسب شده توسط آزمودنی ها بوده است. نتایج: میانگین سطح بندی خصوصیات دانشجویان پرستاری بخش توسط مربی و پرستاران نشان داد که میانگین امتیاز در خصوصیات ارزیابی و قضاوت بالینی مقیاس عملکرد دانشجویان 3 ( متوسط)، در حمایت قانونی و اخلاقی مقیاس عملکرد دانشجویان 1 (حداقل امتیاز)، در اجرای مراقبت های پرستاری مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در مشارکت و همکاری های بین حرفه ای مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در دارا بودن و اجرای تفکر نظام مند مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در پاسخگویی به تفاوت های بین فردی و اختصاصی مقیاس عملکرد دانشجویان 1 (حداقل امتیاز) بوده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نیاز به ارتقای همکاری مشترک بین دانشکده های پرستاری و پزشکی و بیمارستان ها را در آموزش دانشجویان پرستاری و در نهایت ارائه اقدامات و برنامه های مراقبتی برای مددجو و خانواده را در چهارچوب برنامه ریزی نظام مند نشان می دهد. این مدل یک راه دسترسی عملی برای آموزش برنامه ریزی شده و توسعه آن است و دانشجو توانایی پاسخ به نیازهای بیمار و خانواده اش را در غالب سازمان یادگیری کسب می نماید.